τρομαίνω

Α

(κατά τα Ανέκδοτα Βεκκήρου) τετρεμαίνω*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τού τετρεμαίνω*, σχηματισμένος από την ετεροιωμένη βαθμίδα τρομ- τού θ. τρεμ- τού τρέμω* χωρίς αναδιπλασιασμό τε-].